Close To Me
  • Home
  • Aanbod
    • Therapievormen >
      • Contextuele psychotherapie
      • Creatieve therapie
      • Authentic Drawing
      • Interactionele vormgeving
      • EMDR
      • Enrootment lichaamswerk
      • Rouw- en verliescounseling
      • Mindfulness
    • Groepsaanbod >
      • NESTELdagen
      • Zomerretraite 2025
      • Love is a battlefield
      • ROOTS
      • Authentic Drawing
    • Kalender
  • Team
    • Cindy Celis
    • Anne-Lore Van Geele
    • Lore Meganck
    • Kirsten Schatteman
    • Eva Braemscheute
    • Kristel Ornelis
    • Barbara Mayrhofer
    • Marijke Vervaet
    • Sanne Morez
  • Nieuwsbrief
  • Contact

Verhaal: Donnie - deel 2

22/4/2019

 
Foto
De volgende ochtend werd Donnie al vroeg wakker. Nog wat rillerig en met wazige ogen keek hij tussen de takken van de struik, waar hij nog steeds onder lag, door. Hij zag ogen in verschillende groottes die bezorgd naar hem keken. “Wat is er aan de hand, Donnie?’, “Kunnen we je helpen?”.
Donnies hart klopte in zijn keel, in paniek stuurde hij iedereen weg met de boodschap “dat hij gewoon een beetje ziekjes was en dat het morgen wel beter zou gaan”.
“Wat moet ik hier mee?” vroeg hij zich af. “Wat als iedereen ziet dat ik eigenlijk niet zo sterk ben? Wat als ze zien dat ik geen strepen meer heb om te geven? Gaan ze mij dan nog wel graag zien?”
Hij besloot dat ze hem beslist niet zo wit mochten zien…. dus ook de volgende dagen wimpelde hij alle geboden hulp af. Elke ochtend keek hij hoopvol naar zijn vacht… maar telkens moest hij vaststellen dat hij nog steeds witter was dan wit.
 
Tijdens de vierde nacht die Donnie eenzaam onder zijn struik doorbracht, werd het geknaag in zijn maag bijna ondraaglijk. Hij stak voorzichtig zijn neus uit de struik en… wat rook het heerlijk. Hij keek voorzichtig tussen een paar blaadjes door en zag dat de struik omringd was met zijn lievelingsgerechten. De andere dieren uit het bos moesten die de voorbije dagen gebracht hebben. Hij twijfelde… ‘was het niet zwak om toe te geven dat hij honger had?” “Was hij niet diegene die voor de anderen moest zorgen in plaats van omgekeerd?”… allemaal gedachten die door zijn kop spookten…
Maar het rook zoooo lekker!... 


Aan de slag met dit verhaal:
- Welke ideeën/overtuigingen belemmeren jou om hulp van anderen te aanvaarden? (vbn: "wat je zelf doet, doe je beter", "ik moet sterk zijn", "anderen zijn niet te vertrouwen",...) - maak een lijstje.
- Zelfobservatie: Zijn er momenten waarop anderen jou hulp aanbieden en jij dit 'afwimpelt' (terwijl je eigenlijk stiekem wel heel graag op het aanbod zou ingaan)? Probeer eens 1 keer om de hulp toch aan te nemen (doe dit bij iemand waarbij je je veilig voelt). Wat doet dit met jou? En met de ander?

Comments are closed.

    Auteur

    Cindy Celis

    Archieven

    February 2022
    October 2021
    August 2021
    March 2021
    January 2021
    April 2020
    July 2019
    June 2019
    May 2019
    April 2019

    Categorieën

    All
    Balans Van Geven En Nemen
    Burn Out
    Burn-out
    Zorgende Parentificatie

    RSS Feed

  • Home
  • Aanbod
    • Therapievormen >
      • Contextuele psychotherapie
      • Creatieve therapie
      • Authentic Drawing
      • Interactionele vormgeving
      • EMDR
      • Enrootment lichaamswerk
      • Rouw- en verliescounseling
      • Mindfulness
    • Groepsaanbod >
      • NESTELdagen
      • Zomerretraite 2025
      • Love is a battlefield
      • ROOTS
      • Authentic Drawing
    • Kalender
  • Team
    • Cindy Celis
    • Anne-Lore Van Geele
    • Lore Meganck
    • Kirsten Schatteman
    • Eva Braemscheute
    • Kristel Ornelis
    • Barbara Mayrhofer
    • Marijke Vervaet
    • Sanne Morez
  • Nieuwsbrief
  • Contact